Hej, hai, hello i wszelakie inne powitania - jak miło, choć przekonamy się z czasem, powitać wszystkich w nowym roku 2k16. Cóż, mam nadzieję, że uda mi się go jakoś przeżyć i nie zleci tak szybko jak poprzednie lata... nie widzi mi się jakoś pisanie testów trzecioklasisty, choć w tym roku czekają mnie jeszcze konkursy, na których umrę ze stresu, haha. Tak, bardzo pozytywnie zaczynam rok. Nie no, patrząc na to z dobrej strony - stało się jak na obecną chwilę wiele rzeczy, które mnie zaszokowały, zdziwiły, zasmuciły? Wszystkie te rzeczy na raz. Wiem już, że ten rok nie obejdzie się bez płaczu, bólu i łez, choć może i znajdą się jakieś chwile radości. Ah, i może jak niektórzy zauważyli - zmieniłam wygląd, od tak, by cały czas nie było tego samego. Może jest gorszy i prostszy od poprzedniego, jednak to jakaś odmiana, a to się liczy! Sama chęć, sama chęć. Cóż, nie chciałam dzisiaj mówić tylko o tym, jakie to mam oczekiwania na nowy rok, o moich planach i postanowieniach... w sumie przyszło mi do głowy, by napisać o tym post, lecz właściwie nie miałabym o czym tam opowiadać, bo takowych postanowień nie mam. Przychodzę więc z czymś, co zrobiłam jakiś czas temu w 2015, czyli z interpretacją tekstu piosenki. Wybrałam tym razem utwór dość bliski mnie, nie tylko z tego powodu, że wyszedł on spod rąk jednego z moich ulubionych zespołów, a głównie przez to, że jej tekst bardzo do mnie przemawia. Więc bez dalszego przeciągania, zabieram się dzisiaj za Car radio zespołu twenty one pilots.
I ponder of something great
My lungs will fill and then deflate
They fill with fire
Exhale desire
I know it's dire
My time today
Nadal mam trudności z czytaniem tekstu tej piosenki i nie śpiewaniem jej w myślach, haha. Bohater myśli nad zrobieniem czegoś wielkiego, lub nad ideą takiej oto rzeczy. Co to może być? Nie wiemy. Wdychają ogień, czyli napęd, w wydychają puste pragnienie, aby dokonać tą rzecz. Wie, że zmarnował dużo czasu, bardzo dobrze o tym wie.
Sometimes quiet is violent
I find it hard to hide it
My pride is no longer inside
It's on my sleeve
Czasami cisza potrafi być bardziej bolesna od czegokolwiek innego. Nie możemy wtedy ukryć swoich myśli na temat tego, co uczyniliśmy, nasza dusza jest tak odsłonięta jakbyśmy trzymali ją na dłoni. Trudno nam też powstrzymać ten proces, bo cisza jest silniejsza od nas, nie mamy jej czym wypełnić.
My skin will scream
Reminding me of
Who I killed inside my dream
I hate this car that I'm driving
There's no hiding for me
I'm forced to deal with what I feel
There is no distraction to mask what is real
I could pull the steering wheel
Jego skóra będzie mu za każdym razem przypominała, ile razy zabił siebie w myślach, lub zrobił to z osobą, której nienawidził (czyli prawdopodobnie również sobą ). Bohater nienawidzi ścieżki, jaką obrał, jakim torem toczy się teraz jego los. Jest zmuszony zmierzyć się z tym, co czuje w stosunku do tego i samego siebie. Nic nie potrafi go od tego odciągnąć, gdyż nadal trwa ta przeszywająca cisza. Mógłby podjąć decyzję - zabić się i skończyć z tym wszystkim, czy nadal mierzyć się ze swoimi problemami. Jak na razie widać, wybiera on drugą opcję.
I have these thoughts
So often I ought
To replace that slot
With what I once bought
'Cause somebody stole
My car radio
And now I just sit in silence
Tutaj dowiadujemy się, czym jest przyczyna tego, że bohater siedzi w ciszy. Ktoś ukradł jego radio samochodowe, jedyną rzecz, która zapewniała dźwięk i pewną ucieczkę od natarczywych myśli. Wie, iż powinien je czymś zastąpić, bo te myśli nie dają mu spokoju, lecz obecnie siedzi tylko w ciszy i nie może ich powstrzymać.
I ponder of something terrifying
'Cause this time there's no sound to hide behind
I find over the course of our human existence
One thing consists of consistence
And it's that we're all battling fear
Oh dear, I don't know if we know why we're here
Oh my,
Too deep
Please stop thinking
I liked it better when my car had sound
Bohater myśli o czymś strasznym, czyli o przeciwieństwie czegoś wymienionego w poprzednich wersach. W tym przypadku może chodzić o popełnienie samobójstwa, które dla jednych może być zbawieniem, a dla innych czymś przerażającym. Te myśli nachodzą go, gdyż nie ma czym innym zając swojej głowy, bo nie ma już jedynego źródła dźwięku, który pozwalał mu o wszystkim zapomnieć. Rozmyśla na temat sensu życia, po czym uznaje, że jedyną stałą i oczywistą rzeczą jest to, że każdy mierzy się ze swoim strachem. Bohater zaczyna kwestionować to, czemu żyjemy i co tu robimy, po czym sam się karci za tak głębokie i dołujące myśli. Wolał, gdy jego głowa była wypełniona tylko muzyką.
There are things we can do
But from the things that work there are only two
And from the two that we choose to do
Peace will win
And fear will lose
There's faith and there's sleep
We need to pick one please because
Faith is to be awake
And to be awake is for us to think
And for us to think is to be alive
And I will try with every rhyme
To come across like I am dying
To let you know you need to try to think
To moja ulubiona część piosenki, która jakoś zawsze podnosi mnie na duchu. Możemy robić wiele rzeczy, aby jakoś dalej żyć, by się nie poddawać, lecz tylko dwie z nich zadziałają. Czym są te rzeczy? Są snem i wiarą. Jeśli wierzymy, to znaczy, że jesteśmy obudzeni, myślimy, biegniemy za pragnieniem. Trzymamy się jakiejś cienkiej linii i na niej balansujemy, jednak to i tak jest jakąś podporą. Dlatego żyjemy, nie poddając się swoim lękom. Bohater będzie za każdym razem starał się uświadomić, że powinniśmy próbować myśleć, nawet, jeśli jest bardzo źle. Wtedy może znajdziemy coś, dla czego warto żyć i dalej funkcjonować na tym świecie.
